“insan en büyük amaçlarının peşinden giderken bile
bir sefile dönüşebilir.”
sartwell
cyrano, burjuvaları eleştiren, budalaları affetmeyen, zehirli iğneleriyle herkesi sokmaktan yorulmayan bir şair ve silahşördür.
kılıcının karşısına kimse çıkamaz, ama ölmesi için dua edilir. acımasız eleştirileriyle cyrano, yoksulluğa, yalnızlığa itilir, bir tavan arasında sefil bir hayata gömülür. söylediği sözlerin onuru için kimseden yardım aklının ucuna bile gelmez. açlıktan ölür, nükteli, iğneli sözlerinden vazgeçmez.
“ne yapmak gerek peki?
sağlam bir arka mı bulmalıyım?
onu mu bellemeliyim?
bir ağaç gövdesine dolanan sarmaşık gibi
önünde eğilerek efendimiz sanmak mı?
bilek gücü yerine dolanla tırmanmak mı?
istemem!
herkesin yaptığı şeyleri mi yapmalıyım le bret?
sonradan görmelere övgüler mi yazmalıyım?
bir bakanın yüzünü güldürmek için biraz şaklabanlık edip,
taklalar mı atmalıyım?
istemem! eksik olsun!
her sabah kahvaltıda kurbağa mı yemeli?
sabah akşam dolaşıp pabuç mu eskitmeli?
onun bunun önünde hep boyun mu eğmeli?
istemem! eksik olsun böyle bir şöhret!
eksik olsun!
ciğeri beş para etmezlere mi ‘yetenekli’ demeli?
eleştiriden mi çekinmeli?
‘adım mercuré dergisinde geçse’ diye mi sayıklamalı?
istemem!
istemem! eksik olsun!
korkmak, tükenmek, bitmek…
şiir yazacak yerde eşe dosta gitmek.
dilekçeler yazarak içini ortaya dökmek?
istemem! eksik olsun!
istemem! eksik olsun!
ama şarkı söylemek, düşlemek, gülmek, yürümek…
tek başına…
özgür olmak…
dünyaya kendi gözlerinle bakmak…
sesini çınlatmak, aklına esince şapkanı yan yatırmak…
bir hiç uğruna kılıcına ya da kalemine sarılmak…
ne ün peşinde olmak, para pul düşünmek,
isteyince ay’a bile gidebilmek.
başarıyı alnının teriyle elde edebilmek.
demek istediğim asalak bir sarmaşık olma sakın.
varsın boyun olmasın bir söğütünki kadar.
yaprakların bulutlara erişmezse bir zararın mı var?”
“and what would you have me do?
look for a patron or else someone in power
to crawl up, as ivy a trunk or a tower,
and licks the bark of its guardian who sets it on course,
and climbs up by trickery instead of by force?
non, merci. dedicate my verses as all others do
to bankers? become a buffoon
in hopes to see on the lips of a minister
the curve of a smile that is all but sinister?
non, merci. dine each day upon a toad?
have my stomach worn out from slithering down the road?
and from kneeling, soon dirty the skin on my knees?
bend over backwards for naught but to please?
non, merci. be caressing the neck of the goat with one hand,
meanwhile with the other be watering the land,
and when asked for milk, dish out the cream,
always be perfuming someone, it seems?
non, merci! from lap to lap be grown and spawned,
be a small fish trapped in a big pond,
and propel myself with madrigals for sails,
blown slowly on by old ladies’ wails?
non, merci! at the editing house of sercy
be paid to edit his verses? non, merci!
become christened a pope amongst the councils
that, in the cabarets, become house to imbeciles?
non, merci! work hard to insert a name
into a sonnet, not for joy, but for fame?
non, merci! have to search for talent where there’s none to be found?
be terrorised by every newspaper around,
and incessantly say “oh how I wish
to be in the papers by monsieur francis”?
non, merci! calculate, know fear, be pale, or worse,
prefer making visits over written verse,
draw up petitions for every last thing?
non, merci! non, merci! non, merci! but… to sing,
to dream, to laugh, to move on, to be free, on my own
to have a keen eye and a voice of strong tone,
wear my hat awry as I prefer,
for no reason at all engage in combat or pen a verse!
to work without worry of glory or fortune
such a voyage of which we dream to the moon!
pen not a line that from myself departs
and comes from anywhere except straight from my heart,
be satisfied with flowers, leaves, fruits of the land
if they’re in your own garden and grew by your hand!
and, if at all, you should triumph by chance,
don’t give unto cesar, take up your stance
stand up for yourself, you merit, ‘ti’s thee
in short, the parasitic ivy I disdain to be
so even without the tree or the stone
i won’t get very high, perhaps, but alone!”
“et que faudrait-il faire?
chercher un protecteur puissant, prendre un patron,
et comme un lierre obscur qui circonvient un tronc
et s’en fait un tuteur en lui léchant l’écorce,
grimper par ruse au lieu de s’élever par force?
non, merci. dédier, comme tous ils le font,
des vers au financiers? se changer en bouffon
dans l’espoir vil de voir, aux lèvres d’un ministre,
naître un sourire, enfin, qui ne sois pas sinistre?
non, merci. déjeuner chaque jour, d’un crapaud?
avoir un ventre usé par la marche? une peau
qui plus vite, à l’endroit des genoux, devient sale?
exécuter des tours de souplesse dorsale?…
non, merci. d’une main flatter la chèvre au coup
cependant que, de l’autre, on arrose le chou,
et donneur de séne par désir de rhubarbe,
avoir un encensoir, toujours, dans quelque barbe?
non, merci! se pousser de giron en giron,
devinir un petit grand homme dans un rond,
et naviguer, avec des madrigaux pour rames,
et dans ses voiles des soupires de vieilles dames?
non, merci! chez le bon éditeur de sercy
faire éditer ses vers en payant? non, merci!
s’aller faire nommer pape par les conciles
que dans les cabarets tiennent des imbéciles?
non, merci! travailler à se construire un nom
sur un sonnet, au lieu e’en faire des autres? non,
merci! ne découvrir du talent qu’aux mazettes?
etre terrorisé par de vagues gazettes,
et se dire sans cesse: “oh, pourvu que je sois
dans les petits papiers du monsieur françois?” …
non, merci! calculer, avoir peur, être blême,
préférer faire une visite qu’un poème,
rédiger des placets, se faire présenter?
non, merci! non, merci! non, merci! mais… chanter,
rêver, rire, passer, être seul, être libre,
avoir l’oeil qui regarde bien, la voix qui vibre,
mettre, quand il vous plaît, son feutre de travers,
pour un oui, pour un non, se battre, oh faire un vers!
travailler sans souci de gloire oh de fortune,
a tel voyage, auquel on pense, dans la lune!
n’écrire jamais rien qui de soi ne sortît,
et modeste, d’ailleurs, se dire: mon petit,
sois satisfait des fleurs, des fruits, même des feuilles,
si c’est dans ton jardin à toi que tu les ceuilles!
puis, s’il advient d’un peu triompher par hasard,
ne pas être obligé d’en rien rendre à cesar,
vis-à-vis de soi-même en garder le mérite,
bref, dédaignant d’être le lierre parasite,
lors même qu’on n’est pas le chêne ou le tilleul,
ne pas monter bien haut, peut-être, mais tout seul!”
türkçe altyazılı,fransızca orjinal / french !!!
indir / download:
http://www.mediafire.com/?anv4g3awd40lmdz
http://www.mediafire.com/?78ajlp5l1ji8vds
http://www.mediafire.com/?nai9id4jjkyj1jf
http://www.mediafire.com/?9utzu87zm11m8ub
Anticopyright-tr Blog 